تنظيمات کلی استریسک

در اين بخش برخی از تنظيمات كلی و مهم Asterisk را می‌توانيد تغيير دهيد، معمولاً برای افرادی كه برای اولين بار است می‌خواهند Issabel نصب كنند و يا آن را برای سيستم تلفنی ساده و كوچك می‌خواهند نيازی به تغييرات در اين صفحه نيست، اما آشنايی با برخی از اين ويژگی‌ها ممكن است در آينده خيلی به كارتان بيايد.

Allow Anonymous Inbound SIP Calls: مهم‌ترين بخش اين صفحه مربوط به دريافت تماس‌های بدون مجوز پروتكل SIP است، كه بهتر است آن را تغيير دهيد:

Allow Anonymous Inbound SIP Calls: بله

اين گزينه به صورت پيش فرض، "نه" است، و هيچ کدام از تماس‌های داخلی؟ (inbound) SIP که ناشناس هستند، پذيرفته نمی‌شود. برای بالا بردن امنيت، پس از آن که تست سيستم تمام شد، بهتر است که اين گزينه را دوباره به نه تغيير دهيد. گزينه‌های زير، گزينه‌هايی هستند که شما می‌توانيد متناسب با نيازتان از آن‌ها استفاده کنيد:

A(x)	يک Announcement را برای کسی که با او تماس گرفته شده، پخش می‌کند و x، فايلی است که پخش می‌شود
c	CDR تماس را reset می‌کند.
d	اين اجازه را به تماس گيرنده می‌دهد تا بتواند در زمانی که منتظر پاسخگويی به تلفنش است،‌ شماره يک داخلی يک رقم را بگيرد و در اين صورت آن داخلی در صورت وجود در context فعلی؟ و يا context EXITCONTEXT چنانچه تعريف شده باشد، گرفته می‌شود.
D([called][:calling])	رشته‌های مشخصی از DTMF را «بعد» از آن که کسی که با او تماس گرفته شده، به تماس پاسخ دهد، و قبل از آن که تماس bridged شود، ارسال می‌نمايد. رشته DTMFِ called به کسی که با او تماس گرفته شده، ارسال می‌شود و رشته "calling" برای تماس گيرنده ارسال می‌شود. هر دو پارامتر می‌توانند جداگانه مورد استفاده قرار بگيرند.
f	کانال «تماس گيرنده» را وادار می‌کند تا مقدار CallerID را برابر داخلی مرتبط با اين کانال قرار دهد و برای اين کار از hint ِDial plan استفاده می‌کند. برای مثال برخی از شبکه‌های PSTN اين اجازه را نمی‌دهند callerID مقداری متفاوت از شماره داده شده به تماس گيرنده، داشته باشد.
g	در زمانی که کانال مقصد، تماس را قطع می‌کند، به اجرای دستورات Dial plan، برای داخلی فعلی؟ ادامه می‌دهد.
G(context^exten^pri)	چنان‌چه تماس پاسخ داده شود، هر دو طرف تماس را به اولويت مشخص شده، منتقل می‌نمايد. تعريف داخلی و يا context اختياری است و در صورتی که تعريف نشوند داخلی موجود، استفاده می‌شود.
h	اين امکان را به کسی که با او تماس گرفته شده، می‌دهد که با ارسال رقم DTMFِ '*' تماس را قطع کند.
H	اين امکان را به تماس گيرنده می‌دهد که با ارسال رقم DTMFِ '*' تماس را قطع کند.
i	در صورتی که تمام کانال‌های مورد نياز، مشغول باشند، به اولويت n+101 پرش می‌کند.
L(x[:y][:z])	زمان تماس را به x ميلی ثانيه محدود می‌کند. زمانی که y ميلی ثانيه وقت باقی است، يک اخطاريه پخش می‌نمايد. اخطاريه؟ را هر z ميلی ثانيه تکرار می‌کند. متغير‌های ويژه زير می‌توانند با اين گزينه مورد استفاده قرار بگيرند. LIMIT_PLAYAUDIO_CALLER بله\|خير (به صورت پيش فرض بله است)، برای تماس گيرنده صدا پخش می‌کند. LIMIT_PLAYAUDIO_CALLEE بله\|خير برای کسی که با او تماس گرفته شده، صدا پخش می‌کند. LIMIT_TIMEOUT_FILE فايلی که پس از تمام شدن زمان، پخش خواهد شد. LIMIT_CONNECT_FILE فايلی که در آغاز تماس، پخش می‌شود. LIMIT_WARNING_FILE فايلی که به عنوان اخطاريه، پخش می‌شود در زمانی که y تعريف شده باشد. به صورت پيش فرض زمان باقی‌مانده، اعلام می‌شود.
m([class])	برای تماس گيرنده، موسيقی hold را تا زمانی که يکی از کانال‌های مورد نياز، پاسخگو شود، پخش می‌نمايد. يک کلاس مخصوص Music On Hold می‌تواند تعريف شود.
M(x[^arg)]	Macro مرتبط با کانال "تماس گرفته شده" را پيش از برقراری ارتباط با آن کانال، اجرا می‌نمايد. آرگومان‌های Macro را می‌توان با "^"، براي ايجاد فاصله بين آن‌ها، ارسال کرد. Macro می‌تواند مقدار متغير MACRO_RESULT را تعيين کند تا با توجه به مقداری که در آن قرار گرفته، عمليات‌های زير پس از اتمام کار Macro اجرا شوند: ABORT: ارتباط طرفين تماس را قطع می‌کند CONGESTION: به گونه‌ای رفتار می‌کند که گويا خط دچار گرفتگی؟ (congestion) شده است. BUSY: مانند زمانی که سيگنال اشغال بودن خط توليد شده باشد، رفتار می‌کند. اين مسئله همچنين می‌تواند باعث شود تا برنامه به اولويت n+101 پرش کند (به شرطی که گزينه j تعيين شده باشد). CONTINUE: خط کسی که با او تماس گرفته شده را قطع می‌کند و اين امکان را به تماس گيرنده می‌دهد تا به اجرای Dial plan ادامه داده و به اولويت بعدی برود. GOTO:<context>^<exten>^<priority>: تماس را به اولويت مشخص شده، منتقل می‌نمايد. در صورت تمايل می‌توانيد داخلی و context آن را نيز مشخص نماييد.
n	اين گزينه، تغيير دهنده مود Screen/Privacy است و مشخص می‌کند که هيچ مقدمه (يا معرفی introduction) نبايد در دايرکتوری priv-callerintros نبايد ذخيره شود.
N	اين گزينه، تغيير دهنده مود Screen/Privacy است و مشخص می‌کند که CallerID موجود است و نياز به فيلتر (Screen) کردن تماس نيست.
O	CallerID کانال تماس گيرنده را به CallerID کانالی که با آن تماس گرفته شده، تغيير می‌دهد. Asterisk 1.0 و ماقبل اين کار را انجام می‌دادند.
p	اين گزينه مود Screen را فعال می‌کند که همان مود Privacy بدون حافظه است.
P([x])	مود Privacy را فعال می‌کند و از x در صورتی که تعريف شود، برای کليد Family/Privacy استفاده می‌کند و در صورتی که چنين کليدی تعريف نشود، از داخلی فعلی استفاده می‌شود.
r	برای تماس گيرنده، صدای بوق را پخش می‌کند و هيچ صدايی را قبل از پاسخگويی طرف مقابل، پخش نمی‌کند.
S(x)	تماس را x ثانيه بعد از پاسخگويی کسی که با او تماس گرفته شده، قطع می‌کند.

داخلی‌ها (Extensions): شما می‌توانيد بنا بر نياز خود، هر شماره‌ای که مايل هستيد را به داخلی‌هايتان، اختصاص دهيد. فقط توجه داشته باشيد که بهتر است از شماره‌های زير، استفاده نکنيد:

70-79	برای قرار دادن تماس در حالت hold رزرو شده‌اند.
700-799	برای قرار دادن تماس در حالت hold رزرو شده‌اند.
7777	برای شبيه‌سازی تماس‌های ورودی (incoming) رزرو شده‌اند.
911	شماره تماس‌های اضطراری (که در ايران 110 است).
999	شماره تماس‌های اضطراری در برخی از کشورها.

تعريف داخلی (Create Extensions): برای ايجاد داخلی از منوی زير استفاده کنيد:

شما می‌توانيد يکی از انواع داخلی را انتخاب و ايجاد کنيد.

Generic SIP Device: پروتکل SIP يک پروتکل استاندارد برای ATAها و تلفن‌های VoIP است.

Generic IAX2 Device: پروتکل IAX برای ارتباط بين دو سرور Asterisk مورد استفاده قرار می‌گيرد.

Generic ZAP Device: پروتکل ZAP سخت‌افزاری است که به سرور Asterisk شما متصل شده است، برای تعريف ماژول‌های FXS نيز از اين نوع استفاده می‌كنيم.

Other (Custom) Device: اين اصطلاح برای نام‌گذاری قطعات غير استاندارد مانند H.323 است. همچنين می‌تواند برای نگاشت (map) يک داخلی به يک شماره خارجی هم مورد استفاده قرار بگيرد.

برای ايجاد يک داخلی از نوع SIP ،Generic SIP Device را انتخاب کرده و دکمه submit را می‌زنيم، در قسمت‌هایی که در عکس مشخص شده‌اند، اطلاعات لازم را وارد کرده و submit را می‌زنيم:

User Extension: داخلی‌ای که می‌خواهيد به کاربر اختصاص دهيد.

Display name: (اختياری) نام کاربر

Secret: رمزی که به همراه شماره داخلی برای احراز هويت کاربر مورد استفاده قرار می‌گيرد.

فراموش نکنيد که Apply configuration Changes را نيز بزنيد.

داخلی ZAP (ZAP Extension): ايجاد يک داخلی از نوع Zap (برای ماژول FXS) فرق چندانی با ايجاد داخلی‌های SIP يا IAX ندارد، تنها کافي است به جای SIP Generic Device ، ZAP Generic Device را استفاده کنيد. (توجه داشته باشيد نسخه‌های جديدتر Asterisk و بالطبع Issabel، برای شناسايی سخت‌افزار از DAHDI به جای ZAP استفاده می‌کنند اما همچنان، واژه ZAP برای شناسايی سخت‌افزار مورد استفاده قرار می‌گيرد).

توجه: نکته بسيار مهم است که شماره کانال ماژول خود را درست وارد کنيد، در غير اين صورت صدا، يک طرفه فرستاده می‌شود و يا دستگاه‌های فکس متصل به ماژول FXO، در ارسال فکس دچار مشکل می‌شوند.

نکته: توجه کنيد چنانچه صدا را بر روی SIP ارسال می‌کنيد، حتماً بايد از کدک‌های ulaw و alaw استفاده کنيد، چرا که فکسی که با ساير کدک‌ها ارسال می‌شود، fail خواهد شد.

فعال‌سازی صندوق صوتی (Enable Voicemail): برای فعال کردن voicemail کافی است زمانی که داخلی را تعريف می‌کنيد، آن را Enable کنيد. در غير اين صورت هر گاه لازم دانستيد که يک داخلی، voicemail داشته باشد، می‌توانيد اين کار را انجام دهيد، برای اين کار، ‌به قسمت تنظيمات سيستم تلفنی، داخلی‌ها برويد و بر روی هر داخلی که می‌خواهيد برای آن voicemail را فعال کنيد، کليک کنيد (يا يک داخلی جديد ايجاد کنيد).

Voicemail Password: رمز عبوری که برای صندوق صوتی خود در نظر گرفته‌ايد.

Email Address: آدرس ايميل شخصی که داخلی از آن او است (چنانچه می‌خواهيد از داشتن پيام جديد، از طريق ايميل آگاه شويد، اين بخش را پر کنيد. بسيار توصيه می‌شود).

Email Attachment: بله (متن پيام صوتی را در ايميل پيوست می‌کند).

Play CID: بله

Enable Envelop: بله

VM Context: پیش فرض

پس از انجام تغييرات فوق، دکمه Submit را بزنيد و بر روی Apply Configuration Changes کليک کنيد.

تعريف دسته‌ای داخلی‌ها (Extensions Batch): اين قسمت به شما اين اجازه را می‌دهد که با استفاده از نرم‌افزارهای صفحه گسترده مانند excel و … داخلی‌ها را به صورت دسته‌ای وارد سيستم نماييد. برای آن که بتوانيد با اين بخش به راحتی کار کنيد، به شما توصيه می‌شود که ابتدا به روشی که در بالا گفته شد، يک يا چند داخلی ايجاد کنيد.

سپس بر روی فايل دسته‌ای داخلی‌ها کليک کنيد و دانلود داخلی‌های جاری در فرمت CSV را انتخاب کنيد. با اين کار می‌توانيد فايل داخلی‌ها را بر روی هارد local خود دانلود کنيد. پس از باز کردن فايل با برنامه صفحه گسترده محبوب خود، می‌توانيد نام ستون‌ها و داخلی‌هايی که ايجاد کرده‌ايد را ببينيد. با اين کار شما يک راهنما برای اين که سلول‌های فايل خود را چگونه پر کنيد داريد، بيشتر فيلدها در همه کاربران تکرار می‌شوند و شما می‌توانيد آن‌ها را کپی کنيد و قسمت‌های ديگر را متناسب با نيازتان پر کنيد. پس از وارد کردن کليه داخلی‌ها، فايل را در فرمت .CSV با اسم دلخواهتان ذخيره کنيد. اکنون نياز داريد تا فايل را در سرور آپلود کنيد، برای اين کار به قسمت فايل دسته‌ای داخلی‌ها وارد شده و دکمه Brows... را بزنيد. فايل را از مسيری که در آن ذخيره شده، انتخاب کنيد، سپس دکمه آپلود فايل CSV را بزنيد و کار تمام است، برای چک کردن داخلی‌ها می‌توانيد به قسمت تنظيمات سيستم تلفنی برويد و داخلی‌های خود را ببينيد.

ضبط يا ارسال فايل‌ صوتی (System Recording): بخشی در Issabel وجود دارد كه می‌توان از طريق آن فايل صوتی به سيستم اضافه نمود و در منو‌ها و قابليت‌های مختلف سيستم از آن‌ها استفاده كرد، اين بخش در "مركز تلفن"، "تنظيمات سيستم تلفنی"، منوی" ضبط يا ارسال فايل‌ صوتی "System Recordings" قرار دارد.

شما به این صورت می‌توانيد به سيستم تلفنی فايل صوتی انتقال دهيد، مورد اول ضبط فايل از روی داخلی‌ها است، البته اين كار كيفيت صدا را پايين می‌آورد ولی برای موارد ضروری بسيار مفيد است، برای اين منظور شماره داخلی خود را در محل تعيين شده وارد می‌كنيد و پس از زدن دكمه Go داخلی شما شروع به زنگ زدن خواهد كرد، پس از ضبط صدا، می‌توانيد برای آن نامی انتخاب كنيد و ذخيره سازيد، اما اگر می‌خواهيد فايل صوتی آماده روی سيستم قرار دهيد مي‌توانيد با زدن دكمه Browse فايل مورد نظر را انتخاب و Upload كنيد، پس از بارگذاری، نام آن را با هر نامی می‌توانيد روی Issabel قرار دهيد.